چرا توسل؟ چرا لقمه دور سر گردوندن؟
انشاءللهشیطونک شاکی:اصولن چه لزومی داره که با خط فرعی با خدا ارتباط برقرار کرد ؟واسطه واسه چی لازمه ؟من ترجیح می دم به جای اینکه از امام و پیغمبر چیزی بخوام یه راست از خدا بخوام
چرا لقمه رو دور سرم بپیچونم ؟پاسخ:شما فکر می کنید توسل در مقوله ارتباط با خدا دور کردن راه و لقمه دور سر گرداندن است. در صورتی این طور نیست. توسل مانند راه میانبر و بهره گیری از وسائط مطمئن در ارتباط با خدا است.مثلا شما شاید بتوانی بگویی من می خواهم مسافت تهران تا تبریز را خودم پیاده می روم و احتیاجی به گرفتن بلیط و استفاده از هواپیما ندارم. این ممکن است اما خودتان مقایسه کنید کدامیک زودتر به مقصد می رسند؟! اگر خدا به ما فرمان می دهد که در ارتباط خودتان با من به واسطه های من متوسل شوید به این دلیل است که این واسطه ها هم مطمئن ترند و هم زودتر ما را به مقصد می رسانند.انسان براى رسیدن به مقصود خویش، باید به اسباب و وسایط متوسّل شودمثلًا :اگر بخواهد زمین خشک و بایرى را تبدیل به مزرعهاى سر سبز و یا باغى آباد کند، باید زمین را شخم بزند، نهال یا دانه و بذر درون زمین بکارد، به موقع کود و آب بدهد، به اندازه لازم سم پاشى کند .اگر مىخواهد به طبقه دوم یا سوم یک ساختمان برسد، باید از پلههاى آن بالا رود، یا سوار آسانسو یا پله برقى شودو همین طور در سایر کارهاى روزمره زندگى، انسان به اسباب و وسایل براى رسیدن به مقصود خود تمسّک و توسّل مىجوید. بر این اساس، توسّل لازمه زندگى انسان در جهان هستى است جهانى که بر آن قانون اسباب و مسببات حکمفرما است.بنابراین، خداوند- که هستى عالم از او است و ادامه هستى و هر حرکت، نیرو و تغییرى وابسته به او و ناشى از فیض او است- خود براى اعطاى فیض خویش، مجارى و اسبابى را قرار داده است. بر همین اساس، خداوند امورى را به عنوان اسباب و وسایل در جهت تقرب ونزدیکى به درگاه خویش و برآمدن حاجات، قرار داده است و ما را امر به توسّل به آن امور کرده است:
"یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و ابتغوا الیه الوسیلة"(مائده ، آیه 35)اى مؤمنان: پرواى الهی داشته باشید و به سوى او وسیله تحصیل کنید.
حقیقت توسل به اولیاى الهى، به معناى واسطه و سبب قرار دادن آن انسانهاى پاک و مقرب درگاه الهى و طلب دعاى خیر آنان در حق متوسّلان است.
تمسک به اولیاى الهى، به معناى اعتقاد به استقلال آنان از خداوند، در تأثیر گذارى و برآمدن حاجات نیست بلکه توسل به اولیاى الهى، همراه با این اعتقاد است که تنها خداوند است که مستقل و بى نیاز از غیر، در عالم هستى تأثیر مىگذارد. غیر از او، تأثیرگذارى همه اسباب و وسایل، تحت قدرت و اراده و خواست خداوند و متکى به آن خواهد بود.گفتنى است علت اینکه خداوند به پیامبران و اولیاى الهى، چنین نقشى را داده تا
مردم به آنان به عنوان واسطه و سبب بنگرند، این است که اوّلًا خداوند، با این کار،
اولیاى خود را در کانون توجه و اقبال مردم قرار دهد تا در عمل، مردم با مراجعه به آنان
و الگوگیرى از آنان، به طریق هدایت و سعادت دست یابند. ثانیاً از آنجا که اولیاى
الهى، انسانهایى مثل خود ما هستند، خیلى زود و راحت مىتوانیم با آنان
رابطه عاطفى و نزدیک برقرار مىکنیم و همین ارتباط سریع، ما را به این اسوهها نزدیک مىکند و ما را در معرض هدایت آنان قرارمىدهد.
نوشته شده توسط : کیش مهر
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
