به نام خدای مهربان
خیلی ها
هستند که احکام الهی رو با عقل خودشون میسنجند
اگر به نظرشون درست اومد انجام میدن و اگر درست نبود قبول نمیکنند مثل روزه گرفتن در هوای بسیار گرم
که تحملش بسیار سخته (مخصوصا دو سه سال دیگه که ماه رمضان وسط تابستونه) میگن چرا
این همه سختی رو تحمل کنم عقلم میگه تحمل نکن
در حالیکه از اعتقادات ماست که دین اسلام و مذهب تشیع
تمامی دستوراتش بر پایه عقل است و یکی از نعمتهای بسیار مهمی که خدا به انسان داده عقله و خدا در قرآن بسیار مردم را به تفکر و تعقل دعوت کرده (افلا یتفکرون، افلا یعقلون و...)
و حتی یکی از منابع مهم بدست آوردن احکام عقل است و آنقدر معتبر است که بعد از قرآن و سنت قرار گرفته کل ما حکم به شرع حکم به العقل
حالا اگر عقل اینقدر معتبر و مهمه چرا به ظاهر بعضی از احکام و دستورات دین با عقل بعضی جور در نمیاد؟
جواب
منظور از عقل عقلی است که منفعت طلب نباشد و احکام و دستورات را با منافع شخصی نسنجد بلکه معیار حُسن و قُبح آن عمل نزد همه باشد مثلا حکم قصاص
که وقتی بخواهد اجرا شود برای خانواده قاتل و افرادی که از ماجرا خبر ندارند تحملش بسیار سخته و به ظاهر غیر انسانی
ولی وقتی این افراد خود را بجای خانواده مقتول بگذارند و مصلحت کلی جامعه را در نظر بگیرند که با این قصاص از بسیاری از جنایتهای بعدی جلوگیری خواهد شد به عقلانی بودن قصاص پی خواهند برد
عقل منفعت طلبِ فردی گرفتن ربا در قرض را جائز میدونه و میگه چرا باید پولم رو که با زحمت بدست آوردم بدون هیچ نفعی
در اختیار دیگری قرار بدم؟ عقل منفعت طلبِ محدود، تحمل گرسنگی و تشنگی در هوای گرم را غیر معقول میدونه
ولی عقل بدون در نظر گرفتن منافع فردی، گرفتن ربا را اصلا قبول نمیکند چون جامعه رو به ویرانی
میکشه و همچنین تحمل سختی های روزه داری را چون امر و فرمان خالق است واجب میدونه
اگر وجود خالق را با عقل و استدلالهای عقلی قبول کرده باشیم و با عقل به معجزه بودن قرآن و عصمت پیامبر و ائمه پی برده باشیم دیگر در اوامر خدا چون و چرا نخواهیم کرد
اگر نزد یک پزشک متخصص رفتیم و او گفت فلان غذا و یا میوه را نخوریم، چرا، چون و چرا نمیکنیم؟
چرا نمیگیم آقا ما قبول نداریم؟چرا نمیگیم آقا عقل ما میگه هر چی دوست داری بخور؟ چرا نمیگیم به نظر من؟! چرا؟؟؟؟
چون به تخصص و وجود مصلحتی در این دستور آگاهیم اگر چه ممکنه که اون پزشک در تشخیصش اشتباه کرده باشه
و حال چگونه است
که دستورات خدا تا این حد هم مورد قبول ما نیست!؟
مشکل اینجاست که مسلمانی و تسلیم بودن خیلی از ما بر پایه عقل نیست و دین تا جایی که منافعمان را تامین کند مورد قبولمان است
امام حسین علیه السلام در این مورد میفرماید :
فَقَالَ النَّاسُ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعِقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ یَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّیَّانُونَ.
بحارالأنوار ج:44 ص:382 باب 37
مردمان بنده گان دنیایند و دین بازیچه ای بر سر زبانشان است دین را تا وقتی قبول دارند که منافعشان را تامین کند و هنگامی که با بلا امتحان شوند دینداران بسیار کم هستند
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْکِتابِ الَّذی نَزَّلَ عَلى رَسُولِهِ وَ الْکِتابِ الَّذی أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ وَ مَنْ یَکْفُرْ بِاللَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعیداً (136)نساء
نوشته شده توسط : کیش مهر
نظرات دیگران [ نظر]
