بنام خدای مهربان
سلام به همه دوستان عزیز
از قدیمها وقتی میرفتم زیارت امام رضا بنابر توصیه مادر موقع برگشت خداحافظی نمیکردم تا دوباره برای زیارت برگردم
ولی
اینبار که رفتم زیارت دعای وداع
رو خوندم چون دیگه معلوم نبود و نیست که کی توفیق باشه تا برگردم
در این مدت که گذشت مرگ کسانی رو دیدم از فامیل و آشنا و همسایه که رفتنشون اصلا باور کردنی نبود
از خودکشی
یک فامیل هجده ساله تا تصادف همسایه و...
شاید فردا در حال عبور از عرض خیابانی مثل آقای همسایه در جا تموم کنم و برم به همین سادگی
خداییش من که این چند روز رو مهمونم
می ارزه خودم رو بفروشم؟
رضای خدا رو بفروشم؟
آخرش چی بدست میارم؟ یک خونه بزرگتر؟ یک ماشین با کلاس؟ غذاهای خوشمزه و.....؟
آخرش چی ؟
باز هم باید برم امّا با چه رویی و چه توشه ای...؟
در هر طرف که ز خیل حوادث کمین‌گهیست * زان رو عنان گسسته دواند سوار عمر
و همیشه چقدر زود، دیر میشود
نوشته شده توسط : کیش مهر
نظرات دیگران [ نظر]
